Oct. 2nd, 2006
(no subject)
Oct. 2nd, 2006 10:52 amAngele Dei, qui custos es mei, me, tibi commissum pietate superna, illumina, custodi, rege et guberna. Amen.
Анёле Божы, мой ахоўнік, асвятляй, кіруй і вядзі мяне, даручанага Табе звышнатуральнай любоўю. Амэн.
Мы часта забываемся пра тое, што Анёлы зьяўляюцца нашымі сябрамі. Яны дбаюць пра нас у нашым штодзённым жыцьці і прагнуць дапамагчы нашаму збаўленьню. Мы аднак часта недаацэньваем іх ролі. Калі мы вучым сваіх дзяцей малітве да Анёла-апекуна, то ставімся да яе менавіта як да “дзіцячай малітвы”, а ў дарослым жыцьці забываемся пра яе і ўвогуле трактуем Анёлаў як “казкі для дзетак”. Іншай скрайнасьцю нашага дачыненьня з Анёламі ёсьць няслушнае трактаваньне іх як слугаў, гатовых выканаць кожную нашую прыхамаць. Факт, што Анёлы ў нашым жыцьці нам дапамагаюць, але мы мусім разумець, што яны ня будуць дапамагаць нам у такіх справах, якія могуць быць перашкодай на шляху нашага збаўленьня.
Катэхізацыя пра Анёлаў вельмі ўбогая. Яна абапіраецца галоўным чынам на Біблійныя сьведчаньні. Канечне, прыгадвае нам пра ролю Анёлаў у гісторыі збаўленьня, нагадвае пра ўрачыстасьць Анёлаў-апекуноў, але, на жаль, не выхоўвае нас у любові і даверу да Анёлаў. Не навучае штодзённай лучнасьці зь імі. Гэта датычыць як школьнай катэхэзы, так і катэхэзы для дарослых – казаньняў і лекцыяў, якія мы чуем у касьцёле. У выніку, нястача набажэнства да Анёлаў і брак нашага даверу да іх пазбаўляюць нас вялікіх ласкаў, якія мы маглі бы мець у сваім жыцьці.
Сьв. айцец Піо шматкроць казаў пра тое, што бачыў Анёлаў-апекуноў, плачучых з тае прычыны, што людзі мала да іх зьвяртаюцца ў малітве. Анёлы-апекуны хочуць нам дапамагаць і ахвотна робяць гэта. Дастаткова толькі зь імі пасябраваць.
Паводле http://www.dominikanie.com/anioly.htm