Так хораша проста не бывае!

Выбраўшы хвілінку, пакуль з офіса ўсе сышлі, кінулася да Журнала, які ня бачыла ўжо тры дні. І мне захацелася застацца там прынамсі гадзінкі на дзьве: ТАМ СТОЛЬКІ ЎСІХ І СТОЛЬКІ ЎСЯГО! А сядзець і чытаць няма калі: па-першае, машына з інтэрнэтам — не мая, а па-другое, працы шмат. Як дачакацца вечара, каб залезьці ў сеціва дома? І ці будзе мне на гэта час? :)
Гэтым разам сьпешна скапіявала пост Алана пра Рэдкліфа.(Алану огромное СПАСИБО). А трыма хвілінамі раней — ліст таго ж а.Рэдкліфа “да пачаткоўцаў”, дасланы мне поштай праз а.Юрыя ОР. Якое цудоўнае супадзеньне!!! Чытаць, чытаць, чытаць! (Толькі калі? Ну, прынамсі, “у сябе ў вордзе” можна дазволіць у перапынку ад працы)