(no subject)

Дзякую ўсім, хто ўзяў удзел у папаўненьні калекцыі (вядома, што яна й надалей можа, а нават павінна папаўняцца). Сёньня я хачу запрасіць усіх да ўдзелу ў дасьледваньні.

Калі хто чытаў адзін з маіх першых допісаў (пра дарогу дадому), мог зьвярнуць увагу на апісаньне дамку паміж пр.Машэрава і Камсамольскім возерам, каля якога пасьвяцца коні і каровы. Я ламаю галаву, чый бы гэта мог быць дамок? Частка з Вас, я думаю, бачыла яго і таксама задумвалася. Можа, падзеліцеся сваімі думкамі на гэты конт? Гэта ж ня проста так - стаіць прыватны дом у паркавай зоне і не якая-небудзь няшчасная хатка, а дом з вокнамі ПВХ і антэнай-талеркай (давялося падскокваць, каб угледзець за высокім плотам). Тры каровы й два кані.

Мае варыянты (што гэта можа быць):
– філія малаказавода №1
– дом першай ледзі
– менская рэзыдэнцыя Бабы Броні

(no subject)

У каторы раз пераконваюся, што рэчы і зьявы зьмяняюць сваю вартасьць у залежнасьці ад таго, як да іх ставішся. На маю скруху з нагоды забароны ўжываньня слова "беларускі" муж прапанаваў не сумаваць, а пасьмяяцца. Напрыклад, супрацоўнікам TUT BY пазначыць, што гэта "аргентынскі партал"; замест словаў "беларускі вытворца касмэтыкі" (частка лога маёй фірмы) ужыць "амэрыканскі вытворца касмэтыкі", каб паказаць усяму сьвету глупства і нягегласьць сытуацыі.

(no subject)

Калісьці я мела першае юнацкае каханьне, якое вучылася ў Харкаўскай вайсковай вучэльні. Мы пэўны час ліставаліся, а потым нешта не заладзілася, лісты я спаліла, а адрас у нататніку заклеіла паперай. Потым (недзе праз 2 гады), калі пра яго ўжо думаць ня думала, прысьніла я сон, як быццам А. прыслаў мне ліст, першы абзац якога я ўважліва прачытала (там было штосьці накшталт: засумаваў за табой, ня ведаю, што паміж нас прабегла.. і да т.п.). А потым, як гэта звычайна бывае ў сьне, адклала гэткі інтрыгуючы ліст убок, тыпу, прачытаю потым - і прачнулася. Прачнулася ўражаная, у рамантычным гуморы. Захацелася мне да яго напісаць, да так, што хоць крычы! І пачала я патроху тую паперчыну адклейваць. Атрымалася надзіва ахайна, нічога нідзе не парвалася. Але напісаць хлопцу ліст так і не ўдалося, бо за гэтыя два гады я забылася, што ня толькі заклеіла адрас, але папярэдне шчодра яго закрэсьліла...

UPD Нашла этого парня на "одноклассниках". Живёт в Москве — это всё, что я о нём знаю. Зарегистрировался он на этом сайте очень-преочень давно и с тех пор почему-то туда больше не заходил. Поэтому связь с ним у нас так и не наладилась. А если честно, то и не сильно хочется её налаживать :)